Διαδρομές » Παρνασσός: Ανάβαση στη Μπαρουτοσπηλιά
Η πινακίδα στην αρχή του μονοπατιού
Το πολύ καλά συντηρημένο μονοπάτι ανάμεσα στις πουρναριές
Η αριστερή μεγάλη αίθουσα
Η πεδιάδα από ψηλά
Ο Παρνασσός πέραν από τις χειμερινές δραστηριότητες τις οποίες προσφέρει και για τις οποίες είναι περιβόητος σ' όλο το Πανελλήνιο και όχι μόνο, παρουσιάζει φυσικά και πλείστα άλλα ενδιαφέροντα για όσους θέλουν να βρεθούν κοντά στη φύση.
Έτσι, για όσους δεν το γνωρίζουν, η περιοχή παρουσιάζει μεταξύ άλλων και σπηλαιολογικό -και συνάμα πεζοπορικό- ενδιαφέρον εφόσον, βρισκόμενος κανείς στον Παρνασσό, μπορεί να επισκεφτεί τη Μπαρουτοσπηλιά, τη Δρακοσπηλιά (ή Δρακοκάρκαρο), τον Εφτάστομο και το Κορύκιο Άντρο, όλα σπήλαια με εξαιρετικό ενδιαφέρον, ιστορικό, αρχαιολογικό αλλά και γεωλογικό.
Ο τρόπος πρόσβασης σε κάθε ένα από τα σπήλαια αυτά ποικίλει αφού άλλα απαιτούν πεζοπορία ενώ σε άλλα μπορεί να φτάσει κανείς με οχήματα παντός εδάφους, ποδήλατα ή και όχημα 4x4.
Εμείς, στις 15/3/2009, επισκεφτήκαμε τη Μπαρουτοσπηλιά, ένα εντυπωσιακών διαστάσεων σπήλαιο με καταπληκτική θέα στα γύρω υψώματα του επιβλητικού ορεινού όγκου του Παρνασσού.
Αφού περάσουμε την Αμφίκλεια και κατόπιν το Πολύδροσο, φτάνουμε στο χωριό Λιλαία. Συνεχίζοντας, πριν φτάσουμε στο χωριό Μαριολάτα, περίπου στα μέσα της απόστασης Λιλαία - Μαριολάτα, διακρίνουμε στα αριστερά μας το φαράγγι του Κακορέματος. Στο σημείο αυτό του δρόμου, και συγκεκριμένα στα δεξιά μας, υπάρχει μικρό εκκλησάκι, η Αγ. Παρασκευή, από την οποία και πήρε το όνομά της η διαδρομή που θα ακολουθήσουμε (Αγ. Παρασκευή - Μπαρουτοσπηλιά). Έτσι, ερχόμενοι από τη Λιλαία, σταματάμε στο σημείο που θα συναντήσουμε το εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής και στρίβουμε αριστερά για να μπούμε στο χωματόδρομο που ξεκινά ακριβώς στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Στο σημείο αυτό υπάρχει ταμπέλα του Δασαρχείου Άμφισσας με ένδειξη «ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΜΠΑΡΟΥΤΟΣΠΗΛΙΑ». Ο χωματόδρομος, καθώς οδηγεί προς το φαράγγι, έχει στα δεξιά του μεγάλη περιφραγμένη έκταση με άλογα (φάρμα). Αν έχετε χαμηλό αυτοκίνητο καλό είναι να το αφήσετε στην αρχή του χωματόδρομου και να ξεκινήσετε από εκεί την πεζοπορία. Διαφορετικά, ακολουθείτε το χωματόδρομο, έχοντας πάντοτε την περίφραξη της φάρμας στα δεξιά σας, μέχρι να συναντήσετε μετά από 800μ περίπου τη δεύτερη ταμπελίτσα του μονοπατιού, όπου και θα αφήσετε το αυτοκίνητό σας.
Από εκεί ξεκινά ανηφορικό αλλά στρωτό και πανέμορφο μονοπάτι που κινείται στη δεξιά πλευρά του φαραγγιού. Στο πρώτο του μισό σχεδόν, το μονοπάτι είναι ιδιαίτερα φαρδύ και σκεπασμένο από πουρναριές που σχηματίζουν στοές αγκαλιάζοντάς το και δίνοντας την αίσθηση στον περιπατητή ότι βρίσκεται μέσα σ' ένα ζωντανό και καταπράσινο τούνελ. Στα δεξιά μας συναντάμε αλλεπάλληλα λιβαδάκια, όλα τους ιδανικά για κατασκήνωση ή έστω στάση για ξεκούραση, τόσο ομοιόμορφα που δίνουν την αίσθηση παλαιών καλλιεργειών. Στ' αριστερά μας βρίσκεται καθ' όλη τη διάρκεια η μαγευτική βαθιά χαράδρα. Το μονοπάτι είναι άνετο και ευδιάκριτο και οδηγεί μετά από 1ω περίπου ευχάριστης πεζοπορίας στην περίφημη, επιβλητική και μυστηριώδη Μπαρουτοσπηλιά, μία από τις μεγαλύτερες των Ελληνικών Σπηλαίων.
Αφού διαβούμε τη μεγαλοπρεπή της είσοδο, αντικρίζουμε μια τεράστια κεντρική αίθουσα, με απίστευτο ύψος οροφής, μεγάλο πλάτος αλλά και βάθος καθώς και μία άλλη, επίσης πολύ μεγάλη αίθουσα, στα αριστερά μας. Η Μπαρουτοσπηλιά είναι γεμάτη με λιθωματικες λεκάνες, κυρίως στα αριστερά της κεντρικής αίθουσας, που σχηματίζουν επίπεδα θυμίζοντας τεράστιες κολυμπήθρες, καθώς και υπέροχους σταλαγμιτικούς σχηματισμούς που δεν χορταίνει κανείς να χαζεύει.
Βγαίνοντας κι αφού απολαύσετε για μια ακόμη φορά την υπέροχη θέα από την είσοδο της Μπαρουτοσπηλιάς αλλά και ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στο επιβλητικό εσωτερικό της, αρχίζετε να κατηφορίζετε για να επιστρέψετε από το ίδιο μονοπάτι.
Πηγή: Ε. Κατσικερού
Φωτογραφίες: Δ. Μαυρόπουλος
Επιμέλεια: Ε. Κατσικερού
